ฟิล์มที่ผ่านการเคลือบโคโรนาควรพิจารณาพารามิเตอร์ใดบ้างในระหว่างกระบวนการเคลือบโคโรนา? แรงตึงผิวของฟิล์มที่ผ่านการเคลือบโคโรนาหลังการเคลือบโคโรนาจะดีขึ้นได้อย่างไร?

ในระหว่างกระบวนการบำบัดโคโรนาของฟิล์มที่ผ่านการบำบัดด้วยโคโรนา พารามิเตอร์ต่อไปนี้จะส่งผลอย่างมีนัยสำคัญต่อผลการบำบัด และต้องได้รับความเอาใจใส่และควบคุมอย่างใกล้ชิด:

พารามิเตอร์ที่สำคัญ

 -แรงดันและกำลังไฟ:สิ่งเหล่านี้ต้องปรับตามวัสดุและความหนาของฟิล์ม หากแรงดันไฟฟ้าต่ำเกินไป การเคลือบผิวจะไม่เพียงพอ และไม่สามารถบรรลุแรงตึงผิวที่ต้องการได้ หากแรงดันไฟฟ้าสูงเกินไป อาจทำให้ฟิล์มร้อนเกินไป เสื่อมสภาพ หรือแม้แต่แตกร้าว ขณะเดียวกันก็ทำให้สิ้นเปลืองพลังงานมากขึ้น

-ระยะห่างของอิเล็กโทรด:ระยะห่างระหว่างอิเล็กโทรดและฟิล์ม (หรือลูกกลิ้งโคโรนา) หากระยะห่างใกล้เกินไป ประกายไฟอาจทะลุผ่านฟิล์มได้ หากระยะห่างมากเกินไป ความเข้มข้นของการปล่อยประจุไฟฟ้าจะไม่เพียงพอ ส่งผลให้ประสิทธิภาพการบำบัดลดลง ระยะห่างต้องกำหนดอย่างแม่นยำตามประเภทของฟิล์มและข้อกำหนดในการบำบัด

-ความเร็วในการรักษา:ความเร็วที่ฟิล์มผ่านอุปกรณ์เคลือบโคโรนา หากความเร็วสูงเกินไป พื้นผิวฟิล์มจะได้รับเวลาในการเคลือบโคโรนาไม่เพียงพอ ส่งผลให้การเคลือบโคโรนามีประสิทธิภาพไม่เพียงพอ หากความเร็วต่ำเกินไปอาจทำให้ฟิล์มสัมผัสกับการเคลือบโคโรนาเป็นเวลานาน ซึ่งอาจส่งผลเสียต่อคุณสมบัติของฟิล์มได้ พารามิเตอร์นี้ต้องสอดคล้องกับแรงดันไฟฟ้า กำลังไฟ และพารามิเตอร์อื่นๆ

-ความชื้นในสิ่งแวดล้อมความชื้นที่สูงเกินไปอาจส่งผลต่อเสถียรภาพของการคายประจุ ซึ่งอาจนำไปสู่ผลลัพธ์การบำบัดที่ไม่สม่ำเสมอ ในทางกลับกัน ความชื้นที่ต่ำเกินไปอาจทำให้เกิดไฟฟ้าสถิต ซึ่งก่อให้เกิดความเสี่ยงด้านความปลอดภัย โดยทั่วไปความชื้นในสิ่งแวดล้อมจะถูกควบคุมให้อยู่ในช่วงที่เหมาะสม (เช่น 40%-60%)

-ความตึงของฟิล์ม:ความตึงของฟิล์มต้องคงที่ตลอดกระบวนการบำบัด แรงตึงที่มากเกินไปอาจทำให้ฟิล์มยืดและเสียรูป ส่วนแรงตึงที่ไม่เพียงพออาจทำให้ฟิล์มหย่อน ส่งผลให้ระยะห่างจากอิเล็กโทรดไม่มั่นคงและส่งผลต่อความสม่ำเสมอของการบำบัด

พารามิเตอร์เหล่านี้มีความสัมพันธ์กันและต้องได้รับการปรับอย่างครอบคลุมตามวัสดุฟิล์มเฉพาะ (เช่น PET, BOPP เป็นต้น) และข้อกำหนดการประมวลผลที่ตามมา (เช่น การพิมพ์ การเคลือบ ฯลฯ) เพื่อให้แน่ใจว่าเอฟเฟกต์การบำบัดโคโรนาจะเสถียรและสม่ำเสมอในขณะที่หลีกเลี่ยงความเสียหายต่อคุณสมบัติโดยธรรมชาติของฟิล์ม

เพื่อเพิ่มแรงตึงผิวของฟิล์มหลังการเคลือบโคโรนา จำเป็นต้องปรับพารามิเตอร์การเคลือบโคโรนาให้เหมาะสม ควบคุมสภาพแวดล้อม และรักษาสภาพฟิล์มก่อนการเคลือบ วิธีการเฉพาะมีดังนี้:

1.ปรับพารามิเตอร์หลักของการรักษาโคโรนา 

-เพิ่มกำลัง/แรงดันไฟฟ้าในการรักษา: ภายในช่วงที่ยอมรับได้ของฟิล์ม การเพิ่มกำลังเอาท์พุตหรือแรงดันไฟฟ้าของเครื่องโคโรนาอย่างเหมาะสมจะช่วยเพิ่มความเข้มข้นของการปล่อยประจุได้ ส่งเสริมปฏิกิริยาออกซิเดชันและปฏิกิริยาการเชื่อมโยงข้ามบนพื้นผิวฟิล์มอย่างละเอียดมากขึ้น ซึ่งจะช่วยปรับปรุงกิจกรรมของพื้นผิว อย่างไรก็ตาม ต้องใช้ความระมัดระวังเพื่อหลีกเลี่ยงการใช้กำลังมากเกินไปจนทำให้ฟิล์มร้อนเกินไป อายุ หรือความเสียหาย

-ลดระยะห่างของอิเล็กโทรด:ภายในขอบเขตของการหลีกเลี่ยงการสลายของประกายไฟ การลดระยะห่างระหว่างอิเล็กโทรดและฟิล์ม (หรือลูกกลิ้งโคโรนา) สามารถเพิ่มความเข้มของสนามไฟฟ้า ปรับปรุงประสิทธิภาพการคายประจุ และเพิ่มแรงตึงผิวได้

-ลดความเร็วในการประมวลผล:การลดความเร็วที่ฟิล์มผ่านอุปกรณ์เคลือบโคโรนา จะทำให้ระยะเวลาในการประมวลผลยาวนานขึ้น ส่งผลให้พื้นผิวฟิล์มได้รับการเคลือบโคโรนาที่ทั่วถึงมากขึ้น และปรับปรุงประสิทธิภาพในการเคลือบให้ดียิ่งขึ้น

2.ปรับปรุงสภาพแวดล้อมและเงื่อนไขอุปกรณ์ให้เหมาะสม

 -ควบคุมความชื้นในสิ่งแวดล้อม:รักษาความชื้นของสภาพแวดล้อมให้อยู่ระหว่าง 40% ถึง 60% ความชื้นต่ำอาจทำให้เกิดไฟฟ้าสถิต ซึ่งส่งผลต่อเสถียรภาพการคายประจุ ความชื้นสูงอาจทำให้ความเข้มข้นของการคายประจุลดลง ซึ่งทั้งสองอย่างนี้ส่งผลเสียต่อการเพิ่มแรงตึงผิว

-รักษาความสะอาดของอุปกรณ์:ทำความสะอาดคราบน้ำมัน ฝุ่น และสิ่งปนเปื้อนอื่นๆ จากอิเล็กโทรดและลูกกลิ้งโคโรนาเป็นประจำเพื่อป้องกันไม่ให้สิ่งเหล่านั้นขัดขวางการระบายออก โดยให้แน่ใจว่าได้รับการบำบัดโคโรนาอย่างทั่วถึงและสม่ำเสมอ

ก.มั่นใจคุณภาพการเตรียมฟิล์มก่อน

-ตรวจสอบให้แน่ใจว่าแห้งสนิท:ก่อนการบำบัด ให้แน่ใจว่าวัตถุดิบของฟิล์ม (เช่น ชิป PET) แห้งสนิทเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ความชื้นส่งผลต่อสถานะการหลอมละลายและคุณสมบัติพื้นผิวของฟิล์ม ซึ่งอาจส่งผลทางอ้อมต่อประสิทธิภาพของการบำบัดโคโรนา

-พื้นผิวที่สะอาด: ในระหว่างกระบวนการยืดและการขึ้นรูป ควรรักษาฟิล์มให้ปราศจากคราบน้ำมันและสิ่งเจือปนเพื่อให้แน่ใจว่าพื้นผิวสะอาดก่อนการบำบัดด้วยโคโรนา ซึ่งจะทำให้ประสิทธิภาพการคายประจุที่เหมาะสมที่สุด

โปรดทราบว่าแรงตึงผิวที่สูงขึ้นไม่ได้หมายความว่าจะดีกว่าเสมอไป แต่ต้องสอดคล้องกับข้อกำหนดของกระบวนการถัดไป (เช่น หมึกพิมพ์และกาวที่ใช้ในการพิมพ์และการเคลือบ) การปรับสภาพผิวมากเกินไปอาจทำให้คุณสมบัติของฟิล์มเสื่อมลง (เช่น ความเปราะเพิ่มขึ้น) ดังนั้นควรปรับพารามิเตอร์ตามความต้องการจริง